Παιδοφιλία και Δημοσιοποίηση Προσωπικών Στοιχείων Υπόπτων
της Δρ Ζέφης Δημαδάμα
Δημοσιοποίηση προσωπικών στοιχείων υπόπτων για τα εγκλήματα του εδαφίου β` της παραγράφου 2 του άρθρου 3 του ν. 2472/1997
( εγκλήματα κατά της ζωής, της γενετήσιας ελευθερίας κλπ). *
H σύλληψη υπόπτων για σοβαρά εγκλήματα, όπως η παιδοφιλία, και η προστασία των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων του υπόπτου αποτελεί ένα σοβαρό ζήτημα προς συζήτηση και διευκρίνιση.
Ήδη από το Μάρτιο 2013 έχει περάσει νέα ρύθμιση, χωρίς να γνωστοποιηθεί, σε αντίθεση με άλλες τροποποιήσεις οι οποίες λαμβάνουν δυσανάλογα μεγάλη προβολή στα ΜΜΕ, σχετικά με το ζήτημα θέσπισης ενός αυστηρότερου πλαισίου για τη δημοσιοποίηση προσωπικών στοιχείων και φωτογραφιών των συλληφθέντων.
Το ευρύ κοινό μόλις πρόσφατα πληροφορήθηκε την ύπαρξη της νέας αυτής ρύθμισης, με αφορμή τη σύλληψη ενός ακόμα φερόμενου ως παιδόφιλου και την αδυναμία να δημοσιευθούν τα στοιχεία του, όπως σε παλαιότερες υποθέσεις, για την ενημέρωση των ανήσυχων γονέων.
Από την ακραία διαπόμπευση των οροθετικών γυναικών μέχρι τη βραδεία διαδικασία δημοσιοποίησης των στοιχείων των παιδόφιλων, πόσο «μακρύς είναι ο δρόμος»;
Με την αντικατάσταση της ήδη υπάρχουσας διάταξης, σύμφωνα με το άρθρο 79 του ν. 4139/2013, παρέχεται, μεταξύ άλλων, η δυνατότητα προσφυγής του υπόπτου κατά της διάταξης με την οποία αποφασίζεται η δημοσιοποίηση των στοιχείων του μέσα στο εύλογο διάστημα των 2 ημερών από τη γνωστοποίησή της σε αυτόν και η μη δημοσίευση των στοιχείων πριν την κρίση του Προϊστάμενου της αρμόδιας Εισαγγελίας επί της προσφυγής αυτής.
Το δικαίωμα του κατηγορούμενου στην προσφυγή σε βάρος του διάταξης είναι αυτονόητο σε μια δημοκρατία, όμως με την επίμαχη ρύθμιση, δεν καθορίζεται επαρκώς ούτε α) ο χρόνος μέσα στον οποίο θα πρέπει να γνωστοποιείται στον κατηγορούμενο η επίμαχη διάταξη ούτε β) ο χρόνος μέσα στον οποίο πρέπει να αποφανθεί ο Προϊστάμενος της Εισαγγελίας επί της προσφυγής του κατηγορούμενου.
Ουσιαστικά δηλαδή δεν τίθεται το χρονοδιάγραμμα εντός του οποίου θα πρέπει να ολοκληρωθεί η διαδικασία δημοσιοποίησης των προσωπικών στοιχείων, με αποτέλεσμα τον υπαρκτό κίνδυνο να μην δημοσιευθούν τα στοιχεία εγκαίρως. Θα μπορούσαν, παρ’ όλα αυτά τόσο ο χρόνος γνωστοποίησης, όσο και κρίσης επί της προσφυγής, να καθοριστούν και ενδεχομένως κατά τρόπο που θα οδηγούσε την ολοκλήρωση της διαδικασίας εντός 5 ημερών (κοινοποίηση αυθημερόν, προθεσμία άσκηση προσφυγής 2 ημέρες και έκδοση διάταξης εντός 2 ημερών επίσης).
Σε καμία περίπτωση δεν επιδιώκουμε να υποκαταστήσουμε τη Δικαιοσύνη. Αξίζει όμως να τεθεί ένα ακόμη στοιχείο σχετικά με τη νομοθεσία για ειδεχθή εγκλήματα και για εγκλήματα κατά ανήλικων θυμάτων η οποία θα πρέπει να διαφοροποιηθεί (ειδική νομοθεσία). Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι μεγάλος αριθμός των συλληφθέντων για παιδοφιλία έχει ξανασυλληφθεί ή και καταδικασθεί για το ίδιο αδίκημα.
Είναι όμως ιδιαίτερα ανησυχητικό ένα ακόμη στοιχείο, το γεγονός ότι η πολιτεία δεν έχει προβεί στην υιοθέτηση σύγχρονων μέτρων πρόληψης για την προστασία του πολίτη (για παράδειγμα η δημοσιοποίηση του ακριβούς τόπου διαμονής, όπως στις Η.Π.Α. ή η υποχρεωτική χρήση «ηλεκτρονικού βραχιολιού»), από καταδικασμένους παιδόφιλους, βιαστές, οι οποίοι σε πολλές περιπτώσεις κυκλοφορούν ανενόχλητοι ανάμεσά μας.
( εγκλήματα κατά της ζωής, της γενετήσιας ελευθερίας κλπ). *
H σύλληψη υπόπτων για σοβαρά εγκλήματα, όπως η παιδοφιλία, και η προστασία των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων του υπόπτου αποτελεί ένα σοβαρό ζήτημα προς συζήτηση και διευκρίνιση.
Ήδη από το Μάρτιο 2013 έχει περάσει νέα ρύθμιση, χωρίς να γνωστοποιηθεί, σε αντίθεση με άλλες τροποποιήσεις οι οποίες λαμβάνουν δυσανάλογα μεγάλη προβολή στα ΜΜΕ, σχετικά με το ζήτημα θέσπισης ενός αυστηρότερου πλαισίου για τη δημοσιοποίηση προσωπικών στοιχείων και φωτογραφιών των συλληφθέντων.
Το ευρύ κοινό μόλις πρόσφατα πληροφορήθηκε την ύπαρξη της νέας αυτής ρύθμισης, με αφορμή τη σύλληψη ενός ακόμα φερόμενου ως παιδόφιλου και την αδυναμία να δημοσιευθούν τα στοιχεία του, όπως σε παλαιότερες υποθέσεις, για την ενημέρωση των ανήσυχων γονέων.
Από την ακραία διαπόμπευση των οροθετικών γυναικών μέχρι τη βραδεία διαδικασία δημοσιοποίησης των στοιχείων των παιδόφιλων, πόσο «μακρύς είναι ο δρόμος»;
Με την αντικατάσταση της ήδη υπάρχουσας διάταξης, σύμφωνα με το άρθρο 79 του ν. 4139/2013, παρέχεται, μεταξύ άλλων, η δυνατότητα προσφυγής του υπόπτου κατά της διάταξης με την οποία αποφασίζεται η δημοσιοποίηση των στοιχείων του μέσα στο εύλογο διάστημα των 2 ημερών από τη γνωστοποίησή της σε αυτόν και η μη δημοσίευση των στοιχείων πριν την κρίση του Προϊστάμενου της αρμόδιας Εισαγγελίας επί της προσφυγής αυτής.
Το δικαίωμα του κατηγορούμενου στην προσφυγή σε βάρος του διάταξης είναι αυτονόητο σε μια δημοκρατία, όμως με την επίμαχη ρύθμιση, δεν καθορίζεται επαρκώς ούτε α) ο χρόνος μέσα στον οποίο θα πρέπει να γνωστοποιείται στον κατηγορούμενο η επίμαχη διάταξη ούτε β) ο χρόνος μέσα στον οποίο πρέπει να αποφανθεί ο Προϊστάμενος της Εισαγγελίας επί της προσφυγής του κατηγορούμενου.
Ουσιαστικά δηλαδή δεν τίθεται το χρονοδιάγραμμα εντός του οποίου θα πρέπει να ολοκληρωθεί η διαδικασία δημοσιοποίησης των προσωπικών στοιχείων, με αποτέλεσμα τον υπαρκτό κίνδυνο να μην δημοσιευθούν τα στοιχεία εγκαίρως. Θα μπορούσαν, παρ’ όλα αυτά τόσο ο χρόνος γνωστοποίησης, όσο και κρίσης επί της προσφυγής, να καθοριστούν και ενδεχομένως κατά τρόπο που θα οδηγούσε την ολοκλήρωση της διαδικασίας εντός 5 ημερών (κοινοποίηση αυθημερόν, προθεσμία άσκηση προσφυγής 2 ημέρες και έκδοση διάταξης εντός 2 ημερών επίσης).
Σε καμία περίπτωση δεν επιδιώκουμε να υποκαταστήσουμε τη Δικαιοσύνη. Αξίζει όμως να τεθεί ένα ακόμη στοιχείο σχετικά με τη νομοθεσία για ειδεχθή εγκλήματα και για εγκλήματα κατά ανήλικων θυμάτων η οποία θα πρέπει να διαφοροποιηθεί (ειδική νομοθεσία). Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι μεγάλος αριθμός των συλληφθέντων για παιδοφιλία έχει ξανασυλληφθεί ή και καταδικασθεί για το ίδιο αδίκημα.
Είναι όμως ιδιαίτερα ανησυχητικό ένα ακόμη στοιχείο, το γεγονός ότι η πολιτεία δεν έχει προβεί στην υιοθέτηση σύγχρονων μέτρων πρόληψης για την προστασία του πολίτη (για παράδειγμα η δημοσιοποίηση του ακριβούς τόπου διαμονής, όπως στις Η.Π.Α. ή η υποχρεωτική χρήση «ηλεκτρονικού βραχιολιού»), από καταδικασμένους παιδόφιλους, βιαστές, οι οποίοι σε πολλές περιπτώσεις κυκλοφορούν ανενόχλητοι ανάμεσά μας.
